จดหมายถึงญาติมิตรพัฒนาสังคม ฉบับที่ 13 (23 เม.ย.50)
ทำงานหนักกับดูแลสุขภาพต้องไปด้วยกัน
มีผู้ถามผมบ่อยครั้งว่า “งานมากไหม” “งานหนักไหม”
ผมก็มักตอบว่า “งานก็ย่อมต้องมากและหนัก เพราะรัฐบาลมีเวลาน้อย แต่มีเรื่องต้องทำมาก ปัญหาก็รุมเร้าอยู่หลายด้าน หลายแบบ”
สัปดาห์ที่ผ่านมาก็ไม่เป็นข้อยกเว้น ทุกวันมีงานและกิจกรรมมากและหลากหลายอย่างเต็มๆทั้งวัน ตั้งแต่เช้าจนค่ำหรือดึก (วันที่ 18 มีการประชุม “เฉพาะ ครม.” 2 ชั่วโมงครึ่ง ก่อนการประชุมตามวาระปกติ วันที่ 22 เป็นประธานการประชุม “คณะกรรมการสื่อปลอดภัยและสร้างสรรค์” ครั้งที่ 2 วันที่ 23 เป็นประธานการประชุมปฏิบัติการ “ขับเคลื่อนสังคม” ฯลฯ)
เสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมา (21, 22 เม.ย.) ผมก็มีภารกิจของหน้าที่เต็มทั้ง 2 วัน โดยวันเสาร์ที่ 21 เป็นภารกิจในกรุงเทพฯ (ร่วมพิธีในงาน “รวมพลังไทยเทิดไท้องค์ราชัน” (“ทำบุญประเทศ”) ที่ท้องสนามหลวง ศาลหลักเมือง และอุโบสถวัดพระแก้ว ฯลฯ) และวันอาทิตย์ 22 เป็นภารกิจที่จังหวัดตรัง (เรื่องน้ำตกทะลักคร่าชีวิตคนไป 38 คน เมื่อวันที่ 14 เม.ย. ที่ผ่านมา)
ขณะเดียวกัน ได้มีผู้ใกล้ชิดหลายคน (รวมถึงคนที่เป็นหมอ) เตือนผมให้ผมดูแลสุขภาพให้ดี ให้มีเวลาพักผ่อนบ้างไม่ใช่ทำงานตลอดเวลา เช่นให้ได้หยุดอยู่บ้านสัก 1 วันใน 1 สัปดาห์ เป็นต้น
ผมเองก็รู้สึกอยู่เหมือนกันว่า ระยะหลังๆนี้ ผมพักผ่อนไม่เพียงพอ รู้สึกว่าร่างกายส่งสัญญาณบางอย่างอยู่เหมือนกัน
ดังนั้น จึงตั้งใจ (อีกครั้งหนึ่ง) ว่า “การทำงานหนักกับการดูแลสุขภาพ รวมถึงการพักผ่อนให้เพียงพอ ต้องไปด้วยกัน”
สวัสดีครับ
ไพบูลย์ วัฒนศิริธรรม
อ้างอิง
บันทึกนี้เขียนที่ GotoKnow โดย นาย ไพบูลย์ วัฒนศิริธรรม ใน ไพบูลย์ วัฒนศิริธรรม
เว็บไซต์ ต้นฉบับ https://www.gotoknow.org/posts/91942