จดหมายถึงญาติมิตรพัฒนาสังคม ฉบับที่ 33 (19 ต.ค. 50)
ความปลาบปลื้มซาบซึ้งและความซาบซึ้งขอบคุณ
โลกนี้ ชีวิตนี้ มีอะไรดีๆเสมอ!
ในขณะที่ผมได้ผ่านการเจ็บป่วยแบบหวุดหวิดเสียชีวิตหรือไม่ก็พิการรุนแรงไปเมื่อ วันที่ 9 ตุลาคม 2550 ผมและครอบครัวก็ได้บังเกิดความปลาบปลื้มซาบซึ้งอย่างหาที่สุดมิได้ เมื่อได้รับพระมหากรุณาธิคุณพระราชทานแจกันดอกไม้เยี่ยมไข้จากพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวและสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ โดยท่านองคมนตรี มรว.เทพกมล เทวกุล เป็นผู้แทนพระองค์อัญเชิญแจกันดอกไม้พระราชทานดังกล่าวมาเยี่ยมผมที่ห้องซีซียู ( CCU) ชั้น 9 อาคาร 1 รพ.รามาธิบดี เมื่อเวลาประมาณ 15.00 น. ของวันพุธที่ 10 ตุลาคม 2550 เป็นความปลาบปลื้มซาบซึ้งที่จะอยู่ในจิตใจของผมและครอบครัวไปตลอดชีวิต
พร้อมกันนี้ผมก็รู้สึกซาบซึ้งขอบคุณท่านนายกรัฐมนตรี (พลเอกสุรยุทธ์ จุลานนท์) คุณหมอมงคล ณ สงขลา และหมอพลเดช ปิ่นประทีป ที่ส่งสัญญาณเตือนภัยและติดต่อแพทย์ในเบื้องต้น รู้สึกซาบซึ้งขอบคุณแพทย์และเจ้าหน้าที่รถพยาบาลฉุกเฉินจาก รพ.วชิรพยาบาล ที่มาประจำการประชุม ครม. และดูแลพาผมส่งโรงพยาบาลรามาธิบดีอย่างเร่งด่วน รู้สึกซาบซึ้งขอบคุณคณะแพทย์ พยาบาล และเจ้าหน้าที่ของ รพ.รามาธิบดี ที่ปฏิบัติการ “สวนหัวใจ” และให้การรักษาดูแลผมหลังจากรับเข้าโรงพยาบาล บุคคลเหล่านี้ล้วนมีส่วนสำคัญช่วยให้ผมรอดชีวิตและรอดจากความพิการรุนแรงมาได้อย่างหวุดหวิดมากๆ นับเป็นบุญคุณต่อผมอย่างยิ่ง
อีกทั้งบรรดาผู้ร่วมคณะรัฐมนตรี ผู้ที่ผมเคารพนับถือ สมาชิกครอบครัว ญาติ เพื่อน เพื่อนร่วมงาน ผู้ร่วมทีมงาน ผู้ร่วมองค์กร ผู้รู้จักมักคุ้น ผู้ร่วมขบวนการ ผู้ร่วมกิจกรรม และบุคคลอื่นๆ อีกจำนวนมาก ที่ได้ให้ความเมตตา ให้ความกรุณา ให้ความรัก ให้ความห่วงใย ให้ความปรารถนาดี ส่งกำลังใจให้ผมในรูปแบบต่างๆ ทั้งกระเช้าดอกไม้ แจกันดอกไม้ กระเช้าผลไม้ หนังสือ สิ่งของ บันทึกสมุดเยี่ยม บัตรอวยพร จดหมาย อีเมล์ SMS โทรศัพท์ ฝากคำพูด ฝากเยี่ยม ส่งใจ ส่งกระแสจิต ฯลฯ ซึ่งล้วนแล้วแต่ช่วยให้ผมมีความสุขใจ มีความอบอุ่นใจ มีขวัญกำลังใจ มีสติ มีความคิดความตระหนักที่ดีนานาประการ และทำให้ผมรู้สึกซาบซึ้งขอบคุณทุกท่านทุกคนเป็นอย่างยิ่งเช่นเดียวกัน
ผมตั้งใจว่าจะพยายามแปรเปลี่ยนความปลาบปลื้มซาบซึ้งและความซาบซึ้งขอบคุณที่ผมรู้สึกนี้ มาเป็นแรงใจในการดำเนินชีวิตที่ยังมีอยู่ให้เกิดประโยชน์อันเหมาะสมต่อผู้อื่น ต่อหมู่คณะ ต่อส่วนรวม ต่อสังคม ต่อประเทศชาติ ต่อโลก และต่อมนุษยชาติ ให้ดีและมากเท่าที่จะพึงทำได้
สวัสดีครับ
ไพบูลย์ วัฒนศิริธรรม
อ้างอิง
บันทึกนี้เขียนที่ GotoKnow โดย นาย ไพบูลย์ วัฒนศิริธรรม ใน ไพบูลย์ วัฒนศิริธรรม
เว็บไซต์ ต้นฉบับ https://www.gotoknow.org/posts/140086